Wednesday, 17 September 2014

ΥΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Το φθινόπωρο έχει πια μπει για τα καλά και τα σχολεία έχουν ήδη μπει στους ρυθμούς τους. Οι πρώτες γνωριμίες έχουν γίνει, έχουμε εξοικειωθεί με την τάξη μας και τους χώρους της. Ώρα λοιπόν να τη στολίσουμε με ένα θέμα φθινοπωρινό.

Τι θα χρειαστούμε
Λεπτό χαρτόνι σε ανοιχτό καφέ χρώμα, (όσο πιο λεπτό τόσο πιο καλά, γιατί το θέλουμε ιδιαίτερα εύκαμπτο.)
Ψαλιδάκια με στρογγυλεμένη μύτη, ειδικά για χαρτοκοπτική για παιδιά
Προαιρετικά διάφανη γκλίτερ κόλλα
Καφέ σκούρο μαρκαδόρο (για να σχεδιάσουμε εμείς)


Σε αρκετά λεπτό χαρτόνι ανοιχτού καφέ χρώματος, κομμένο σε τετράγωνα (ένα για το κάθε παιδί) θα φτιάξουμε ένα σχέδιο φύλλου, αρκετά εύκολο ώστε τα παιδάκια να μπορούν να το κόψουν μόνα τους. Ας προσπαθήσουμε να είμαστε λεπτομερείς και να σχεδιάσουμε και τα "νεύρα" του φύλλου, ώστε η απεικόνισή του να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στην πραγματικότητα. Αφού, λοιπόν, έχουμε κάνει εμείς την προεργασία του σχεδιασμού, θα μοιράσουμε στους μαθητές μας το κομμάτι χαρτονιού που τους αντιστοιχεί με το σχέδιο, και θα τους ζητήσουμε να πάρουν τα ψαλιδάκια τους και να το κόψουν γύρω γύρω όσο πιο προσεκτικά μπορούν. Εάν θέλουν, μπορούμε να τους ζητήσουμε να διακοσμήσουν το φυλλαράκι τους περνώντας λίγη διάφανη γκλίτερ κόλλα στα σημεία που έχουμε σχεδιάσει τα "νεύρα". Όταν τα παιδιά ολοκληρώσουν τη δραστηριότητά τους, θα βάλουμε τα φυλλαράκια σε μια μεριά της τάξης και θα περιμένουμε να στεγνώσει η κόλλα. Έπειτα, θα διακοσμήσουμε τους τοίχους της τάξης μας, φέρνοντας έτσι μια πρώτη νότα φθινοπώρου. Εάν η τάξη μας είναι μεγάλη και έχει άδειους χώρους, φτιάξτε διπλά σχέδια διαφορετικών φύλλων, για να έχετε περισσότερα και να γεμίσει ο χώρος σας.

Αυτή είναι μια απλή δραστηριότητα, όχι χρονοβόρα, με την οποία τα παιδιά θα διασκεδάσουν, θα αναπτύξουν τη λεπτή κινητικότητά τους και θα λειτουργήσετε ως ομάδα, στολίζοντας όλοι μαζί την τάξη σας για πρώτη φορά! Δραστηριότητες τέτοιου τύπου τα κάνουν να αισθάνονται όμορφα και σημαντικά και σας δένουν ως ομάδα.

Επίσης, η χειροτεχνία αυτή μπορεί να έρθει και ως αποτέλεσμα μιας εισαγωγής που θα τους κάνετε για τα αειθαλή και τα φυλλοβόλα δέντρα. Μπορείτε να τους εξηγήσετε για τη μετάβαση από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο και γιατί κάποια δέντρα ρίχνουν τα φύλλα τους. Μπορείτε να δείτε πληροφορίες για το μάθημά σας εδώ http://coolweb.gr/dentra-fita-rixoun-filla-fthinoporo/

Καλή επιτυχία και χαρούμενες δημιουργίες!

Monday, 15 September 2014

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ

Όταν μια νέα τάξη μαζεύεται την πρώτη μέρα στο χώρο διδασκαλίας της, το πρώτο σημαντικό βήμα είναι να γνωριστούν όλοι οι μετέχοντες μεταξύ τους. Η γνωριμία με τους συμμαθητές και τη δασκάλα μας/το δάσκαλό μας είναι άκρως σημαντική, γιατί όλη τη σχολική χρονιά θα εργαζόμαστε μαζί ως ομάδα. Μερικά παιχνίδια πρώτης γνωριμίας είναι τα εξής, δοκιμασμένα εδώ και χρόνια με επιτυχία:

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΜΠΑΛΑ
Η δασκάλα φέρνει στην τάξη μια μπάλα (από αυτές τις μαλακές, που μπορεί να έχουν και κουδουνάκι μέσα για να κάνουν ένα μικρό ήχο) και εξηγεί πως θα πετάει τη μπάλα ο ένας στον άλλον και ο κάθε ένας που θα την πιάνει θα λέει το όνομά του. Στο παιχνίδι παίρνει μέρος και η δασκάλα. Ο βασικός κανόνας είναι να μην πετάμε τη μπάλα δυνατά ούτε ψηλά. Στόχος είναι να παίξουμε και όχι να χτυπήσουμε.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΜΑΛΛΙ
Ο κανόνας είναι ο ίδιος με της μπάλας, μόνο που εδώ η δασκάλα ξεκινάει να πετάει το κουβάρι σε ένα παιδί πρώτη και κρατάει την αρχή του, έτσι ώστε το κουβάρι σιγά σιγά να ξετυλίγεται. Κάθε ένα παιδί κρατάει κλωστούλα και πετάει το υπόλοιπο κουβάρι. Όταν όλοι έχουμε πει το όνομά μας, θα έχουμε φτιάξει έναν ιστό αράχνης. Και μια που θα έχουμε φτιάξει ιστό, εάν είμαστε σε ξενόγλωσσο τμήμα μπορούμε να πούμε και το τραγουδάκι itsy bitsy spider. Αν έχουμε περισσότερη ώρα, όρεξη και φαντασία, μπορούμε να τους πούμε μια μικρή ιστορία καθώς θα μαζεύουμε σιγά σιγά το κουβάρι, παίρνοντας την κλωστούλα από τα χεράκια ενός ενός παιδιού, που μάλιστα να περιλαμβάνει και τα ονόματά τους.

Π.χ. Ήταν κάποτε, μια φορά κι έναν καιρό, μια πριγκίπισσα αράχνη, η Γλυκούλα. Η Γλυκούλα, λοιπόν, λάτρευε να φτιάχνει παντού ιστούς. Μάταια φώναζε η μαμά της ότι εάν συνέχιζε έτσι, θα γέμιζε όλο το μαγικό τους δάσος με ιστούς και τότε τα ζώα δεν θα είχαν που να μείνουν, οι άνθρωποι δεν θα είχαν κανένα λόγο να τους επισκέπτονται και όλα τα δέντρα θα έχαναν το καταπράσινο φύλλωμά τους, γιατί θα ήταν καλυμμένα με ιστούς. Μια μέρα, λοιπόν, καθώς η Γλυκούλα έπλεκε έναν τεράστιο ιστό πάνω σε ένα έλατο, ξαφνικά άκουσε μια φωνούλα. "Μα καλά, είναι Χριστούγεννα και δεν το ήξερα; Μαμά, κοίτα, ένα έλατο είναι κιόλας στολισμένο!" ήταν η Μαρία (και παίρνουμε το νήμα από τα χεράκια της Μαρίας και αρχίζουμε να τυλίγουμε το κουβάρι) Μα το δέντρο δεν ήταν στολισμένο. Ήταν κατάλευκο γιατί η Γλυκούλα είχε τόσο ενθουσιαστεί με τον ιστό της που είχε καλύψει σχεδόν όλο το δέντρο. "Όχι, Μαρία" ακούστηκε μια άλλη φωνή. "Δε βλέπεις; Μάλλον είναι κρυωμένο ή το πονάει κανένα κλαδί. Αφού είναι τυλιγμένο ολόκληρο" είπε ο Γιώργος (και παίρνουμε το μαλλί από τα χέρια του Γιώργου και συνεχίζουμε να τυλίγουμε). "Μα καλά, πονάνε τα δέντρα;" απόρησε η Ειρήνη (και παίρνουμε το μαλλί από τα χεράκια της Ειρήνης). "Εγώ έχω ακούσει ότι και τα δέντρα πονάνε, ειδικά όταν τα κόβουμε", πρόσθεσε ο Αντρέας (και παίρνουμε την κλωστούλα του Ανδρέα). "Κι εμένα μου έχει πει η μαμά μου ότι είναι ζωντανά και καλόψυχα κι ότι όταν τους μιλάμε γίνονται πολύ ευτυχισμένα και μεγαλώνουν γρηγορότερα, γι αυτό όταν δεν με κοιτάζει εγώ πηγαίνω κοντά στην τριαναταφυλλιά μας και της τραγουδάω το Μια Ωραία Πεταλούδα. Και έτσι έβγαλε γρήγορα λουλούδια. Είναι αλήθεια!" Πετάχτηκε η Ηρώ (και παίρνουμε το μαλλάκι από την Ηρώ). "Κοιτάξτε, κοιτάξετε εκεί ψηλά!" φώναξε με ενθουσιασμό ο Μιχάλης (και παίρνουμε και τη δική του κλωστούλα) "Μια μεγάλη αράχνη! Έι, πώς σε λένε; Ποια είσαι;" τη ρώτησε. "Είμαι η Γλυκούλα" του απάντησε εκείνη. "Και γιατί φτιάχνεις τον ιστό σου στο δέντρο;" τη ρώτησε η Κυβέλη(και παίρνουμε και το δικό της κομματάκι) "Το έχεις γεμίσει, δε βλέπεις;" τη μάλωσε ο Χάρης (και παίρνουμε και από εκείνον την κλωστούλα). Τότε ήταν που η Γλυκούλα κατάλαβε ότι τελικά μάλλον ήταν άσχημο αυτό που έκανε. Υποσχέθηκε στα παιδιά ότι θα σταματούσε και όλα μαζί της υποσχέθηκαν να τη βοηθήσουν να βγάλει τους ιστούς από τα δέντρα. Ζήτησαν λοιπόν από τη δασκάλα τους να πάνε όλοι μαζί με την καινούρια τους φίλη και να κάνουν το δάσος όπως ήταν πριν. Έτσι, όλοι οι καινούργιοι φίλοι, ξεκίνησαν και έφτιαξαν όλα τα δέντρα, όλα τα μονοπάτια και όλα τα μανιταράκια τους δάσους ώστε να είναι καθαρά και όμορφα και η αραχνούλα μας τα περίμενε με τη δασκάλα τους για να μάθουν πολλά καινούρια πράγματα κάθε φορά.
Και κάπως έτσι κλείνουμε το παραμύθι μας. Ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών μπορούμε να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε διαλόγους ή να επινοήσουμε πολλές διαφορετικές ιστορίες.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ
Μια άλλη ιδέα είναι να φτιάξουμε με τα παιδιά κατασκευές με βάση ένα θέμα, τις οποίες τα παιδιά θα πάρουν μαζί τους φεύγοντας. Στόχος είναι η κατασκευή του κάθε παιδιού να λέει το όνομά του και να δώσει ένα ύφος στην τάξη μας.
Για παράδειγμα, μπορούμε να πάρουμε φελλούς και να ενώσουμε με κόλλα τρεις, να βάλουμε στο μεσαίο οδοντογλυφίδα και να στερεώσουμε επάνω της ένα χρωματιστό χαρτί σαν πανί. Φτιάξαμε μια βαρκούλα. Στο πανί θα γράψει ο καθένας το όνομά του, θα το βάλει στο θρανίο του μέχρι να φύγει και στο τέλος θα το πάρει στο σπίτι. Μπορούμε να τους πούμε ότι αυτά είναι τα καραβάκια με τα οποία θα ταξιδέψουμε στις νέες μας γνώσεις, ή ότι το ταξίδι προς έναν υπέροχο κόσμο ξεκινά.
Μια δεύτερη ιδέα είναι το δάσος. Για τα κορίτσια μπορούμε να φτιάξουμε λουλουδάκια και για τα αγόρια μανιταράκια, κατασκευές με χαρτόνι, την κορυφή των οποίων θα τρυπήσουμε με διακορευτή και θα περάσουμε κορδελίτσα, μαλλί ή σπάγκο. Π.χ. θα είμαστε η τάξη του μαγεμένου δάσους, όπου όλη τη χρονιά θα μάθουμε υπέροχα πράγματα, θα παίξουμε, θα τραγουδήσουμε και θα γελάσουμε. Η κατασκευή θα είναι για να τη βάλουν για παράδειγμα στο χερούλι της πόρτας του δωματίου τους στο σπίτι, ένδειξη ότι ανήκουν στο σχολείο τους σε αυτή την εκπληκτική τάξη!
Μια τρίτη ιδέα και αρκετά πιο απλή είναι τα αστεράκια από φελλό, τα οποία θα κόψουμε και θα στολίσουμε με χρυσόσκονη. Θα είμαστε η τάξη των πιο λαμπερών αστεριών του ουρανού, ή μικροί αστροναύτες.

Αυτά προς το παρόν! Καλή επιτυχία και καλή αρχή!

Thursday, 11 September 2014

ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΟΥΣ ΤΑΞΗ

Η πρώτη μέρα των μικρών παιδιών στη νέα τους τάξη, είτε αυτή λέγεται νηπιαγωγείο, είτε πρώτη δημοτικού, είτε πρώτη προκαταρκτική σε μια ξένη γλώσσα, είναι το πιο σημαντικό βήμα για μια εξαίρετη νέα σχολική χρονιά! Το παν είναι να αφήσουμε στο τέλος του μαθήματος ένα ενθουσιώδες κοινό το οποίο να αγωνιά να επιστρέψει για να περάσει υπέροχα και την επόμενη φορά! Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Μα φυσικά έχοντας αυτοπεποίθηση οι ίδιοι και υπέροχη και δημιουργική διάθεση. Ας μην ξεχνάμε πως εμείς οι εκπαιδευτικοί "πλάθουμε" τις μικρές ψυχούλες και δίνουμε συναισθηματικές βάσεις για τη ζωή των παιδιών σε κοινωνικά περιβάλλοντα εκτός του οικογενειακού τους χώρου. Η πρώτη μικρή κοινωνία, λοιπόν, μετά από την οικογένεια, είναι το σχολείο, σε όποια του μορφή, το οποίο οφείλει να υποδεχτεί τα μικρά αυτά πλασματάκια με αγάπη και μεγάλη υπομονή!

Η δική μας θετική αύρα και ενέργεια αντικατοπτρίζεται αρχικά στην εικόνα μας! Μια προσεγμένη, καθαρή και περιποιημένη εικόνα δίνει την αίσθηση ανθρώπου συγκροτημένου και εμπνέει το σεβασμό! Και αυτό όχι μόνο στην τάξη και όχι μόνο στα παιδιά, αλλά και σε κάθε κομμάτι της ζωής μας και σε κάθε κοινωνικό κύκλο! Ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι που δηλώνει την καλή μας διάθεση είναι το χαμόγελό μας! Ένα ζεστό χαμόγελο αφήνει στο γονέα και στο παιδί τη σιγουριά ότι βρίσκεται κοντά σε έναν άνθρωπο που είναι εκεί με όλη του την ψυχή για να υπηρετήσει το σκοπό του και πάνω από όλα να σταθεί δίπλα στο παιδί με αγάπη και αφοσίωση!

Και τέλος, η ενασχόλησή μας με μικρά παιδιά απαιτεί από το δάσκαλο να είναι ένας μικρός μάγος ή καλλιτέχνης, όποιο επίπεδο δεξιότητας και εάν διαθέτει. Μια πρώτη ιδέα, λοιπόν, για να γνωριστούμε με το τμήμα μας και για να μας γνωρίσουν (να θυμούνται το όνομά μας, ποιοι είμαστε κλπ) είναι η δημιουργία ένός παρουσιολογίου. Μια κατασκευή που θα μας βοηθάει σε κάθε μάθημα να εντοπίζουμε παρόντες και απόντες και θα μας βοηθήσει να μάθουμε γρήγορα ο ένας τον άλλον. Ένα απλό παράδειγμα είναι το εξής:

Παίρνουμε 2 μεγάλα χαρτιά κανσόν και τα κόβουμε ίδια σε σχήμα σπιτιού.
Το ένα θα λειτουργήσει ως βαση, οπότε μόλις το κόψουμε το κρατάμε στην άκρη. Στο άλλο κόβουμε μικρά παραθυράκια, τα οποία θα έχουν τη δυνατότητα να ανοιγοκλείνουν (μην κόψετε, δηλαδή, και τις τέσσερις πλευρές. Κόβουμε τις 3 και τσακίζουμε την τέταρτη ώστε να δημιουργήσουμε παράθυρο).
Στη συνέχεια, κολλάμε τα δύο χαρτόνια μαζί. Φυσικά μπορούμε να βάλουμε χρώματα και γκλίτερ και να το στολίσουμε με τα παιδιά μας ή να το κάνουμε δική μας προεργασία μόνοι μας! Αυτό είναι στη διακριτική ευχέρεια του καθενός μας.
Εάν διαθέτουμε φωτογραφική μηχανή, μπορούμε να φωτογραφίσουμε έναν έναν τους μαθητές και να κολλήσουμε τα προσωπάκια τους στο κάθε παράθυρο, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας, τον οποίο θα τοποθετήσουμε στη θέση της σοφίτας . Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε απλώς μέσα σε κάθε παραθυράκι γράφουμε το όνομα του κάθε παιδιού και το αφήνουμε να στολίσει το παραθυράκι του, έτσι ώστε όλα να έχουν τον προσωπικό χαρακτήρα του καθενός.
Το κρεμάμε στην πόρτα της τάξης μας ή σε περίοπτη θέση στον τοίχο σε ύψος που όλα να μπορούν να φτάσουν και τους εξηγούμε ότι όταν κάθε παιδάκι έρχεται στην τάξη κάθε φορά θα ανοίγει το παραθυράκι του και θα το κλείνει φεύγοντας. Είναι μια ευχάριστη διαδικασία για τους μαθητές, μας φέρνει κοντά και τους ενθουσιάζουμε με το πρώτο μας καλλιτεχνικό δημιούργημα! Επίσης τα βάζει σε μια πρώτη διαδικασία ρουτίνας, μαθαίνουν να ακολουθούν απλούς κανόνες με ευχάριστο τρόπο και μας δίνει μια πρώτη αίσθηση ομαδικότητας (δημιουργούμε όλοι μαζί σαν ομάδα, παρατηρούμε τους απόντες, εάν κάποιο παιδί ξεχάσει το παραθυράκι του, θα του το υπενθυμίσουν οι συμμαθητές του).

Σημείωση: Η συγκεκριμένη κατασκευή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την εκμάθηση του αλφαβήτου, σε κάθε γλώσσα. Αντί για ονόματα, στη θέση τους βάζουμε τα γραμματάκια, ένα σε κάθε παράθυρο και ανοίγουμε κάθε φορά αυτά που μαθαίνουμε. Δεν τα κλείνουμε, μέχρι να μείνουν όλα τα παράθυρα ανοιχτά!

Καλή επιτυχία σε όσους θέλουν να το ακολουθήσουν. Καλή σχολική χρονιά σε όλους τους φίλους, συναδέλφους και γονείς!