Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα του Πάσχα, είναι αυτό της βαφής των αβγών με κόκκινο χρώμα τη Μεγάλη Πέμπτη. Τι σημαίνει όμως αυτό;
Το αβγό στην κουλτούρα μας, όπως και σε πολλές άλλες ανά τον κόσμο, είναι σύμβολο της ζωής, καθώς μέσα από κάτι φαινομενικά άψυχο κρύβεται ένα ζωντανό πλάσμα που σχηματίζεται για να αντικρύσει τον κόσμο. Σε μύθους της κοσμογονίας λέγεται πως όλος ο κόσμος δημιουργήθηκε από το σπάσιμο ενός αβγού. Στα λαϊκά παραμύθια μέσα σε ένα αβγό μπορούσε να κρύβεται ένα μαγικό αντικείμενο ή μια δύναμη του ήρωα. Στην Αρχαία Ελλάδα εναπόθεταν στο ιερό του Διονύσου αβγά, ως σύμβολο της αναγέννησης. Έτσι και το αβγό, έφτασε στη θρησκευτική παράδοση να συμβολίζει τον τάφο του Χριστού, που ήταν ερμητικά κλειστός και έδειχνε αδύνατον να παραβιαστεί, όμως "έσπασε" και από μέσα του βγήκε ο Ιησούς αναστημένος.
Ο χρωματισμός των αβγών προϋπήρχε του Πάσχα σε πολλούς πολιτισμούς πολύ πριν την έλευση του Χριστού στη γη. Υπάρχουν δείγματα αυτού του εθίμου στην Κίνα από τον 5ο αιώνα και στην Αίγυπτο από τον 10ο.
Το κόκκινο χρώμα βασίζεται σε πολλές πιθανές εξηγήσεις. Μία από τις πιο γνωστές είναι αυτή όπου, μετά την Ανάσταση του Χριστού, μία γυναίκα που πληροφορήθηκε το γεγονός υπήρξε τόσο δύσπιστη, που είπε πως αν ήταν πράγματι έτσι, τα αβγά που κρατούσε στο καλάθι της εκείνη τη στιγμή να γίνονταν κόκκινα... και ευθύς αμέσως εκείνα έγιναν.
Μια άλλη εξήγηση είναι ότι η Παναγία πρόσφερε ένα καλάθι αβγά στους δεσμώτες του Υιού της παρακαλώντας τους να του φερθούν καλά. Τα δάκρυά της έπεσαν επάνω στα αβγά και αμέσως εκείνα έγιναν κόκκινα.
Άλλοι πάλι λένε πως απλά συμβολίζει το Αίμα του Χριστού, που χύθηκε στον τόπο του Μαρτυρίου του για εμάς. Ίσως και για αυτό έχει καθιερωθεί η Μεγάλη Πέμπτη ως η μέρα που τελείται το έθιμο, καθώς ήταν η μέρα της Σταύρωσης.
Το τσούγκρισμα των αβγών
Συμβολίζει το σπάσιμο του τάφου του Ιησού και την έναρξη της νέας ζωής. Το έθιμο του τσουγκρίσματος φημολογείται ότι ξεκίνησε από παιχνίδι στη Μεγάλη Βρετανία και εξαπλώθηκε. Το έθιμο επίσης προστάζει το πρώτο αβγό που βάφεται να ανήκει στην Παναγία και έτσι πρέπει να μην σπάσει. Συνήθως οι νοικοκυρές, παλιά, το φύλαγαν στο εικονοστάσι ως τη Μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς, καθώς πίστευαν ότι δε χαλάει και έπειτα το έθαβαν στο χωράφι τους ήστην αυλή τους για να είναι πάντοτε ανθισμένα τα λουλούδια τους και ευλογημένα τα σπαρτά τους.
Καλή Μεγάλη Πέμπτη, λοιπόν και καλό βάψιμο αβγών!
Σημ: 1. Τη φωτογραφία τη βρήκα στο Google και δεν μου ανήκει ούτε διεκδικώ κάποιο πνευματικό δικαίωμα, όπως και με καμία άλλη φωτογραφία που έχω ανεβάσει από το διαδίκτυο.
2. Για το άρθρο μου χρησιμοποίησα πηγές από τα εξής διαδικτυακά άρθρα.
No comments:
Post a Comment
Comments are wecome